مادر، تو کتاب نامکتوب مرارت هایی، تو دیوان محبت هایی،

تو ناب ترین واژه شعر خلوصی؛ تو بلندترین داستانِ حماسیِ ایثاری.

ای قصیده بلند عشق؛ ای عاشقانه ترین غزل؛ ای مثنوی رنج ها؛

تو بیت الغزل از خودگذشتگی هستی؛ تو قافیه احساس قلب منی؛

تو منظومه بلند فضیلت هایی تو بهترین بیت رباعی محبتی.

مادر، شعر وجود تو را، واژه واژه می نوشم و رعناترین غزال

غزل هایم را به سویت روانه می کنم.

دو بیتی های احساسم را همراه با شادمانه ترین

ترانه فصل های زندگی ام، نثار دل بهاری ات می کنم.

ای بهترین شعر زندگی، روزت مبارک باد.